آموزش صلح به کودکان …!!!

ویرانی های ایجاد شده در جنگ جهانی اول و دوم ، اشتیاق به صلح و آشتی وتفاهم با جهانیان را برانگیخت.باپایان یافتن جنگ سرد در اواخر قرن گذشته موجی از خوشبینی ها در زمینه ظهور هزاره جدید صلح ، ایجاد شد.

با این وجود، این خوش بینی ها و امیدواری ها ی پیاپی  به دلیل نزاع ها و تنش ها و درگیری های منطقه ای یا بین منطقه ای یا فرهنگی ومذهبی رنگ دیگری به خود گرفت و علاوه براین ، جهانی شدن نیز در بی ثباتی کردن و غیر قابل پیش بینی کدنامور بین المللی حاکمیت اقتصادی تأثیرگسترده ای بر جای گذاشت.

برهمین اساس آموزش صلح وحقوق بشر وتفاهم بین المللی به عنوان یکی از مهم ترین اهداف آموزشی یونسکو در راستای تحقق توسعه پایدار وفراگیر مطرح شد .

وصلح را لازمه آموزش در سنین شروع آموزشی برای کودکان دانست و این امر باعث شد که سازمان ها ونهادهای گوناگونی که درحوزه کودک فعالیت های بسیاری انجام میدند دست به آموزش درست و اصولی بزنندبرای کودکان .

ونیز این آموزش ها خود زمینه ای باشدکه راهی باشد برای ساختن دنیایی بدون خشونت وآموزش مدیریت خشونت به کودکان را نیز به همراه دارد.

یکی از راه های آموزشی صلح به کودکان معرفی کتاب های داستانی است که درراستای آموزش صلح می باشد که تفاوت ها و تضادها ویا مشابهات های افراد را بیان می کند و نشانه ای از صلح را اعلام می کند .

قصه گفتن وبیان داستان هایی از اقصا نقاط جهان با فرهنگ هاو نگرش های گوناگون.

حال ابتدا معنای صلح را بیان کنیم .صلح به چه معنااست ؟

به ادراک من و برگرفته از سازمان های صلح جهانی صلح به این معنا ست که :

• ازدرون آرام بودن
• از درون احساس خوبی داشته باشیم .
• انسان های مختلف می توانند به خوبی در کنارهم زندگی کنند.
• همه ی انسان ها باهمه تفاوت ها واختلاف هایی که دارند می توانند در کنار هم باشند .
• داشتن فکر های مثبت و خوب برای خود و دیگران
• صلح لحظه های صادقانه وصمیمی هر انسان در ارتباط با خود، دیگران ، محیط وخداوند است .

حال برای رسیدن به تجربه صلح می توان به کودکان مهارت گفتگو و مهارت حل مسئله را آموزش داد .

و در گفتگو های بین فردی کودکان آن را مطرح کرد.

یکی از کتاب هایی که این روزها بیشتر در رابطه با صلح و آموزش آن به کودکان می پردازد کتاب اِلمِر است .

المر فیل رنگی است که بادیگر فیل ها از نظر رنگی تفاوت دارد ومعنا ومفهوم تضاد ونژادهای گوناگون به همراه دارد.

چند جمله ای از نویسنده این کتاب:

دیوید مک‌کی درباره خلق «المر فیل رنگارنگ» در گفت‌وگو با نشریه گاردین گفته است: روزی همراه همسرم و دخترم در پیاده‌رو می‌رفتیم. دختر من به سبب این‌که مادرش یک زن امریکایی – افریقایی تبار است، رنگ پوست تیره‌ای دارد. در این هنگام از آن سوی خیابان پسرکی که همراه خانواده‌اش بود، فریاد زد: کاکاسیاهه!

فکر کردم او دخترم را به این لحن شرم‌آور صدا می‌زند.

و اورا تمسخر میکند و همان لحظه چیزی در من شکل گرفت و آن داستان «المر فیل رنگارنگ بود. »

المر در جامعه‌ای آفریده شد که ادعای مدارا دارد؛ اما حقیقت ماجرا چیز دیگری است. هنوز هم در کشورهایی که پیشرفته نامیده می‌شوند، مردم به سبب تفاوت در رنگ پوست و نژادشان کوچک شمرده می‌شوند. در حقیقت المر برآمده از جامعه‌ای بود که خود را رنگارنگ می‌دانست، اما تک‌رنگ بود و تنها رنگ خاکستری را به رسمیت می‌شناخت. از آن پس المر نمادی از پذیرش دیگری یا رنگارنگ بودن مردم از جنبه نژادی، فکری، ظاهر و قیافه و تفاوت‌ها در کودکان با نیازهای ویژه شد. این نکته به‌ویژه برای جامعه ما درس‌های فراوانی دارد. گاهی کودکانی هستند که با دیدن یک کودک با نیازهای ویژه مانند یک کودک سندرم داون بدون این‌که خودآگاه باشند، واژه‌های نامناسبی درباره او به کار می‌برند. ویا کودکی که از نظر مادر زادی دچار عارضه ای در بدن است یا دست ندارد یا پا ویا چشمی که با چشم دیگر فرق دارد. یا این‌که کودکی از خطه جنوب ایران را در شهر خود می‌بینند و او را مخاطب سخنان ناگوار قرار می‌دهند، چون رنگ پوستش تیره است و به احتمال فارسی هم سخن نمی‌گوید. گاهی کودکی به زبان فارسی سخن می‌گوید، اما به زبان فارسی تهرانی سخن نمی‌گوید، کودکانی که زبان و لهجه‌شان با این کودک تفاوت دارد، او را مسخره می‌کنند.

((خود من به گونه ای بوده است که گاهی لهجه های دیگراستان هارا که میدیده ام مسخره می کنند بشدت ناراحت میشدم وجالب است بدانید که لهجهه اصفهانی را هم بسیار مورد عنایت و تمسخر قرارمی دهند البته عده ای.))

بسیار دیده می‌شود که کودکان، کودکی را به سبب وضع و قیافه‌اش دست می‌اندازند؛ مانند این‌که کودکی به سبب تفاوت نژادی چشمان ریز دارد و او را چنان خطاب می‌کنند که انگار از سیاره دیگری به زمین آمده است. برای این‌که ما تفاوت‌ها را بپذیریم، باید که به کودکانمان به‌درستی آموزش دهیم که زندگی و طبیعت سرشار از تفاوت‌ها و رنگ‌ها است. هر رنگی در جای خود نیکو است. روز المر را ترویج کنیم برای این‌که تفاوت‌ها تنها در نژاد نیست، بلکه در زبان، لهجه، پوشاک و پوشش نیز هست. در ظاهرمان با هم متفاوت هستیم. این‌گونه است که جامعه مدارا و تحمل دیگری را می‌آموزد.

پس از کودکی می توان مفاهیمی که جز ارزش های زندگی وی محسوب میشود را به او آموخت و به یاد داد که زندگی فراتر از همه ظواهری است که می بینی زندگی فراتر از خوردنها وخوابیدن ها وتفریحات و تحصلات و… است .

داستان المر فیل رنگی بیانگر تمام این نگرش هاو گوناگون بودن هاست

البته داستان های دیگری هم هست که گفته شود .

حتما در موارد بعدی که از مباحث ارزش های زندگی و آموزش آن به کودکان است یاد خواهم کرد .